مقایسه اختلالات رفتاری مادران کودکان عقب مانده آموزش‌پذیر ذهنی با ‏مادران کودکان عادی در شهرستان گناباد

فرایند تولد کودک برای والدین لذت آور است گرچه این فرایند با مشقات و ناراحتی‌های فراوانی همراه است. علی رغم این مشکلات، باید گفت که امید به سالم بودن و طبیعی بودن کودک معمولا احساس اعتماد در آنان ایجاد می‌کند و کودک خود را می‌پذیرند، ولی به محض آگاهی والدین از معلولیت فرزند خود، تمام آرزوها و امیدها به یاس مبدل می گردد و مشکلات شروع می‌شود. پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه اختلالات رفتاری مادران کودکان عقب مانده آموزش‌پذیر با مادران کودکان عادی در بین دانش‌آموزان مدارس استثنایی و عادی در شهرستان گناباد می‌پردازد. آزمون بین 66 نفر مادران کودکان عقب‌مانده ذهنی آموزش‌پذیر از بین دانش‌آموزان مدارس استثنایی و 66 نفر مادران کودکان عادی آموزش‌پذیر از دانش‌آموزان مدارس عادی اجرا شده است که  به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند. در این پژوهش با توجه به مقیاس‌های MMPI (3 مقیاس روایی و 6 مقیاس بالینی) بین دو گروه مورد مقایسه، مشخص شد که مادران کودکان عقب‌مانده آموزش‌پذیر بیشتر از مادران کودکان عادی، علایم اختلالات رفتاری از قبیل آشفتگی فکری و هیپوکندریا، هیستری، پسیکوپاتی، پسیکاستنی و هیپومانی را از خود نشان می‌دهند. سایر یافته‌های پژوهش نیز نشان داد میزان تحصیلات و درآمد ماهیانه مادران کودکان آموزش‌پذیر کمتر از مادران کودکان عادی می‌باشد.